Çin'deki mülkler neden mülk sahiplerinin parasını “emiyor”: yüksek fiyatlar, ipotek faizi, vergiler, kira kısıtlamaları.
Son yıllarda Çin emlak piyasası birçok mülk sahibi için gerçek bir mali tuzak haline geldi. Uzmanların “para emme” olarak adlandırdığı bu olgu, Çinli ev sahipleri için ciddi sorunlar yaratan bir dizi faktörden kaynaklanıyor.
Her şeyden önce, Çin'deki emlak değerleri astronomik boyutlara ulaşmıştır. Pekin ve Şangay gibi büyük şehirlerdeki konut fiyatları o kadar yüksek ki, orta ve yüksek gelirliler bile bir daire satın almaya güçlükle güç yetirebiliyor. Bu durum birçok Çinliyi, mali durumlarına ağır bir yük getiren büyük ipotekler almaya zorlamaktadır.
Çin'deki yüksek ipotek faiz oranları da durumu daha da kötüleştiriyor. Faiz oranlarının nispeten düşük olduğu birçok Batı ülkesinin aksine, Çin bankaları çok daha yüksek faiz oranlarıyla kredi sunmaktadır. Bu da mülk sahiplerinin gelirlerinin büyük bir kısmını faiz ödemelerine harcamak zorunda kalmaları anlamına geliyor ki bu da satın alma güçlerini ve yaşam kalitelerini önemli ölçüde düşürüyor.
Buna ek olarak, Çin'in yüksek emlak vergileri ev sahipleri için durumu daha da karmaşık hale getirmektedir. Emlak vergisi ve arazi vergisini içeren bu vergiler, bir eve sahip olmanın toplam maliyetini önemli ölçüde artırmaktadır. Sonuç olarak, ipoteğin tamamı ödendikten sonra bile ev sahipleri mülkleriyle ilgili önemli maliyetlere katlanmaya devam etmektedir.
“Para emmeye” katkıda bulunan bir diğer faktör de Çin'deki sınırlı kiralama piyasasıdır. Kiraya vermenin mülkten gelir elde etmenin yaygın bir yolu olduğu birçok Batı ülkesinin aksine, Çin'de bu pazar az gelişmiştir. Bu da mülk sahiplerinin genellikle kira yoluyla maliyetlerini telafi edemediği ve mülk sahipliğini mali açıdan daha da az cazip hale getirdiği anlamına gelmektedir.
Son olarak, Çin hükümet politikası da bu sorunda önemli bir rol oynamaktadır. Uygun fiyatlı konut sağlamaya yönelik “herkes için konut” girişimi, devasa yeni emlak inşaatlarına yol açmıştır. Ancak aynı zamanda fiyatların yükselmesine katkıda bulunmuş ve bazı bölgelerde arz fazlası yaratarak mülk sahipleri için durumu daha da karmaşık hale getirmiştir.
Tüm bu faktörlerin bir sonucu olarak, birçok Çinli mülk sahibi kendilerini zor bir mali durum içinde bulmaktadır. Gelirlerinin önemli bir kısmını ipotek ödemeleri, vergiler ve mülkle ilgili diğer masraflar için harcamak zorunda kalırken, çoğu zaman mülklerinden ek gelir elde edemiyorlar.
Bu durum ekonomistler ve politika yapıcılar arasında giderek artan bir endişe kaynağıdır. Birçok uzman, emlak sektöründeki “para emme” sorununun ele alınmaması halinde Çin ekonomisine yönelik potansiyel riskler konusunda uyarıda bulunuyor. Bazıları mülk sahipleri üzerindeki vergi yükünü azaltacak ve kira piyasasının gelişimini teşvik edecek reformlar önerdi.
Ancak bu sorunun ele alınması için kapsamlı bir yaklaşım ve Çin'deki emlak piyasasına ilişkin politika ve düzenlemelerde önemli değişiklikler yapılması gerekecektir. Bu değişiklikler uygulanana kadar, birçok Çinli mülk sahibi mülkleriyle ilgili ciddi mali zorluklarla karşılaşmaya devam edecektir.
